Ik was in de gym en mijn hersenspinsel werd eindelijk een duidelijke ingeving. Welkom creativiteit zonder structuur of doel. Wat eruit kwam waren al mijn ‘obsessies’ van de afgelopen jaren. Wanneer ik een nieuw onderwerp aansnijd, dan ben je mij tijdelijk kwijt aan een nieuwe obsessie. Wat eruit kwam is zeker gebaseerd op een selectief geheugen. Toch zie ik ook wel terugkerende thema’s in een ander jasje.
Academische fase
Acte en potentie, tabula rasa, structure and agency. Over de vraag in hoeverre ons leven wel of niet gedetermineerd is. Of en hoe wij invloed kunnen uitoefenen op ons leven. En welke ‘machtsstructuren’ op ons gedrag van invloed zijn. Toen keek ik vooral op maatschappelijk niveau. Hoe economische systemen, de medische wereld, de wetenschappelijke wereld, de politiek, sociologie en criminologie naar de mens kijkt. Zijn wij puur een homo economicus? (Het antwoord is uiteraard: neen).
Deze obsessie ‘structure vs agency’ vervolgde ik in globaliseringsprocessen, “vrije” handelsverdragen, de nieuwe wereldorde en de rol van media in het scheppen van een niet-objectieve hyperrealiteit. Ik zweef nog steeds weg met Baudrillard, Camus, Adorno en Foucault.
Voor paradigmaverschuivingen van Thomas Kuhn heb ik een apart plekje in mijn hart.
Horeca: daar waar je echte mensenkennis opdoet.
Ik werd moe van zoveel intellectuele materie. Van mijn zucht naar het zoeken naar “de waarheid”. Een waarheid die niet bestaat. Dus mijn vrije tijd vulde ik met makeup tutorials op YouTube, ziekelijk veel blogs (volgens mij meer dan #150 die ik op een gegeven moment volgde), de maatschappelijke trend van blogging en vlogging en ik kwam in contact met coaching en PD-trainingen.
Ik leefde minimalistisch, had een capsule wardrobe en kocht een jaar lang alleen tweedehands kleding. Maar ik liep vast in mijn onderliggende worsteling “goed willen handelen”. Ik liet religie achter mij, maar vond ook geen antwoorden in de filosofie. Wat was intentioneel goed handelen als ik weet hoe de productieketen in elkaar steekt? Ik liep vast op meerdere vlakken, ging in therapie (waar ik toen ‘niet in geloofde’) en leerde mijzelf kennen. Mijzelf herontdekken.
Persoonlijke ontwikkeling en spiritualiteit (2017)
Ik heb een niet-aflatende interesse in hoe ik mijn leven kan “optimaliseren”. Met hoofd en mijn gevoel op 1 lijn. Hé? Ik had een orkest in mijn hoofd en echt voelen, dat was ik verleerd.
Ook bij persoonlijke ontwikkeling liep ik tegen een muur aan. Want wat motiveert je om overal een 10 uit te willen halen? Hoe optimaal wil je je leven inrichten, en vooral: waarom? En zo leidde het een tot het ander en leerde en leefde ik volgens oosterse filosofieën. Heel grappig: dat is wat ik ooit had willen studeren in plaats van westerse filosofie. En sindsdien is het kwartje gevallen.
Het leven leven is meer dan alleen maar denken, reflecteren of plannen. Want van moment tot moment zijn we gedwongen actie te ondernemen. Te handelen. Kiezen om niet te handelen is ook een handeling. En in die realiteit van het moment, daarin komt alles samen.